12 Eylül sonrası…
Evren Paşa… Astığı astık, kestiği kestik… Adeta Ali kıran baş kesen…
İktidar da Evren Paşa… Devlet de Evren Paşa… Kanun da Evren Paşa… Ordu da Evren Paşa…
Refik Halit’in anlatımıyla:
“As deyince sıra sıra darağaçlar kurulur,
Yak deyince alev alev meşaleler tutuşur,
Bas deyince tabur tabur jandarmalar üşüşürdü…”
Herkes ve her şey “Netekim Paşa”nın iki dudağının arasında…
Bu esnada…
Ecevit, Erbakan, Türkeş ve Demirel… Siyasi yasaklı…
Yetmezmiş gibi, üstelik tecritte, sürgündeler…
Ahali isimlerini anmaya korkuyor…
Mesela; Demirel veya Ecevit’le ilgili olumlu bir kelam…  Evren Paşaya isyan ve tutuklanma sebebi…
Gazeteciler bile Demirel demek yerine, “Bir bilen”, “Beyefendi”, “Zincirbozan Sakini” gibi tabirler kullanıyor…
Ama söz konusu Demirel olunca… Bir şekilde düşüncesini iletmeyi bilir...
Konuşamasa bile fıkraları dilden dile…
Yasakları… Hukuksuzlukları… Korku iklimini ve gidişatın ilelebet olmayacağını şöyle anlatıyor:

“Adamı biri ineğini çok seviyormuş…
İneğini kurtların yememesi için nefesi kuvvetli bir hocaya gider.
Hocadan, ineğini kurtların yememesi için bir muska yazmasını ister.     
Hoca muskayı yazar ve ineğin boynuna asar.
Ne yazık ki kısa bir süre sonra sürüye kurt dalar ve sadece bu adamın ineğine saldırır.
Adam, ineğin muskalı başını kesip hocaya getirir.
—Hocam!
İneği kurt yedi…
Hoca:
“Nasıl olur, mümkün değil” der ama bir yandan da ineğe yazdığı muskayı açıp okumaya başlar.
Sonra da adama döner der ki:
Yahu Muhterem!
Biz bir yanlışlık yapmışız.
Kurdun, ağzını bağlamak yerine arkasını bağlamışız.
Kurt senin ineği yedi yemesine ama hiç merak etme; öyle kolay kolay çıkartamaz…

Neydi Demirel’in mesajı?
Ey Evren Paşa!
Sen, kendini Kudret-i Mutlak görüyorsun.
Kendince yapacağını yapıyor ve bizleri bir daha hatırlanmamak üzere unutulmaya terk ettiğini sanıyorsun.
Ama nafile…
Siyasiler olarak… Birbirimize düşerek sana bugünleri altın tepside sunduk.
Bir nevi… Yanlış muska yazdırdık…
Ama
Bizi unutturmak… Hazmetmek ve hazmettirmek o kadar kolay değil…
Her devr-i saltanatın elbet bir sonu gelir… Kabristanlar ve siyasi kabristanlar kendini vazgeçilmez sanan insanlarla doludur…
Sonrası?
1987… Ahali Referanduma gitti… Evren Paşa’nın unutturmaya çalıştığı Demirel’in siyasi yasaklarını kaldırdı… Ve aynı Demirel 1991’de Başbakan… 1993’de ise Cumhurbaşkanı oldu…
Evren Paşa ise 1989’da sahneden düştü ve pek de güzel olmayan hatıralarla unutuldu gitti…

İkinci Fıkra
Adam, bir derdi için büyücüye gitmiş.
“Böyle böyle bir derdim var… Ne olur bana bir çare…”
Büyücü adama bir muska yazar, verir ve şöyle söyler:
‘Şimdi bu muskayı al, boynuna as…
Fakat bu muskanın tutmasını istiyorsan sakın dişi tavşanı aklına getirme.
Derdin bitecek ve iyileşeceksin…”
Bunu duyan adam başını sallar ve “bu muska tutmaz” diyerek geri uzatır…
“Neden?” diye sorar büyücü...
Adam:
“Sen şimdi böyle söyledin ya, artık dişi tavşan hiç aklımdan çıkmaz...”

Nedir mesaj?
Siyasete uyarlayarak paylaşayım:
Özellikle dijital bir çağda… Herkes medyasını cebinde taşırken…
Birisi için… “Unutun bunu” dercesine… Yasaklayarak, engelleyerek, hapse tıkarak susturmaya çalışır ve siyasi linç yapmaya kalkarsan; tutmaz, tutturamazsın.
Ne yaparsan yap… Er veya geç elinde patlar…
Hele de… Ahali fakr-u zaruret içinde perişan haldeyken… Ekonomi berbatın berbatı hale gelmişken… Adaleti eksik bir hukuk, düzene sahip çıkmışken; kendi topuğuna sıktığınla kalır… Sadece yeni bir kahraman yaratırsın…
Sular tersine akmaz, akıtılamaz…
Ahali tıpkı fıkradaki adam gibi der ki:
“Sen şimdi unut bu adamı diyor,
Tüm güç ve kudretinle saldırıyorsun ya; aslında normal şartlarda pek de beğenmediğim o adam, bundan sonra daha artık aklımdan çıkmaz…”

**********

ASAL Araştırma
Ahaliye sormuş:
Türkiye’nin en büyük sorun nedir?
—Yüzde 65 ekonomi ve hayat pahalılığı,
—Yüzde 6 terör ve Kürt Sorunu,
—Yüzde 8 Adalet,
—Yüzde 4 Yeni Anayasa…
Peki, iktidarın gündemi ne?
Terör Sorunu ve Yeni Anayasa…
Ya yüzde 65’in gündemi olan ekonomi ve hayat pahalılığı?
Fakirlik iyidir… Şükürperverleştirir… Sabrı pekiştirir… Ve ahirette büyük mükafatlar getirir…
Fakirlik iyidir… İslamîdir… Müminin zırhıdır… Sevapları artırır, israfı azaltır…
Hem iktidarın zengini, halkın fakiri makbuldür…
Allah fakirlerle beraberdir…